تسلیماً لامرک

بسوز ای عشق, جان و پیکر از من                          نماند تا که جز تو دیگر از من

بسوزان هر طریقی می پسندی                              که آتش از تو و خاکستر از من

به بال خود پریدم من در این دام                              بسوزان در قفس بال و پر از من

بکش چون صید و در خونم بغلطان                          تماشا کردن از تو پرپر از من

ندارم چون مطاعی دیگر ای عشق                         بگیر این دست و این انگشتر از من

اربعین حسینی

تنها نه همچو شمع به پایت گریستم

هر جا که دست داد برایت گریستم

در کربلای عشق تو دوشینه یک فرات

ای جان تشنه‌ام به فدایت گریستم

هر جا که داد تشنه‌لبی پیش یار جان

بر کشتگان کرببلایت گریستم

در شام هجر از دل تنگ خرابه‌ام

هی ناله کردم و به عزایت گریستم

هر جا که مرغ نوحه‌سرا نوحه کرد سر

پرپر زدم من و به هوایت گریستم

هر کس به سینه می‌زد و می‌گفت یاحسین

همراه او به زیر لوایت گریستم

در راه شام همره یک کاروان اسیر

بر آن سر ز جسم جدایت گریستم

زمزم شدم ز گریه سر کوی ماتمت

دل سعی کرد و من به صفایت گریستم

ای تشنه‌لب که آبروی عشق خون تست

بر خون تو به خون خدایت گریستم

فردا که هیچ جز غم عشقت نمی‌خرند

شاها گواه باش برایت گریستم

ای دیده خفته بودی و من از دل پناه

در ماتم حسین به جایت گریستم