ساحت ولایت

من همتم این است که ارزشگذارى معلم، همان ارزشگذارى اسلامى باشد. جامعه‏ى ما نیاز دارد که به معلم احترام کند و معلم را تکریم کند. اگر ولى دانش‏آموز براى معلم به معناى واقعى کلمه احترام قائل شد، آن دانش‏آموز هم سر کلاس و بعد از کلاس نسبت به معلم همین احساس را خواهد داشت. ما این را لازم داریم. این براى شما از همه‏ى امتیازات مادى بالاتر است. امام بزرگوار ما حکیم بود. امام یک حکیم به معناى قرآنى بود. حکیم یعنى آن کسى که حقائقى را مشاهده میکند که از چشمهاى دیگران مغفولٌ‏عنه است؛ پوشیده است. کلمات او، کلماتى ممکن است ساده به نظر بیاید، اما هر چه میشکافید، مى‏بینید لایه‏ها و عمقهاى بیشترى دارد. امام اینجورى بود. و شما نگاه کنید به قرآن، آنجاهائى که حکمت به کار رفته است: «ذلک ممّا اوحى الیک ربّک من الحکمة»، ببینید اینها چه است. مى‏بینید به حسب ظاهر توصیه‏هاى معمولى است. همین است که ما به همدیگر دائم میگوئیم؛ اما هر چه میشکافید، مى‏بینید عمقش زیادتر است. فرض کنید احترام به پدر و مادر یکى از حکمتهاست. نمیشود براى احترام به پدر و مادر از لحاظ منافع و برکاتى که احترام به پدر و مادر دارد، برایش آخر پیدا کرد. هرچه آدم تعمق میکند در این مسئله، مى‏بیند این مسئله هنوز عمیق‏تر است؛ حکمت این است. امام که یک حکیم بود، گفتند: «معلمى شغل انبیاست.» این، خیلى حرف بزرگى است.

12/2/1387بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در دیدار معلمان استان فارس