مهدویت

از نو شکفت نرگس چشم انتظاری ام

گل کرد خار خار شب بی قراری ام

***

تا شد هزار پاره دل از یک نگاه تو

دیدم هزار چشم در آیینه کاری ام

 ***

گر من به شوق دیدنت از خویش می روم

از خویش می روم که تو با خود بیاری ام

***

بود و نبود من همه از دست رفته است

باری مگر تو دست بر آری به یاری ام

***

کاری به کار غیر ندارم که عاقبت

مرهم نهاد نام تو بر زخم کاری ام

***

تا ساحل نگاه تو چون موج بی قرار

با رود رو به سوی تو دارم که جاری ام

***

با ناخنم به سنگ نوشتم : بیا , بیا

زان پیشتر که پاک شود یادگاری ام